بررسی ارتباط پلیمورفیسم ژن مهارکننده ی فعال کننده ی پلاسمینوژن-۱ (pai-۱) با سقط مکرر جنین
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: منظور از سقط تکراری، وقوع 2 یا 3 بار سقط متوالی خود به خودی، قبل از هفته 20 می باشد. با توجه به شیوع حدود 5% سقط در زنان، اثرات مخرب روانی سقط بر زندگی خانوادگی افراد و اینکه علت بخشی از این سقط ها مشکلات انعقادی است، در این مطالعه، پلی مورفیسم ژن مهارکننده ی فعال کننده ی پلاسمین-1 (pai-1) مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن با سقط خود به خودی در بیماران ایرانی و گروه کنترل سالم مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مورد-شاهدی، 100 بیمار با سابقه ی سقط (حداقل دو بار) به عنوان گروه بیمار و 100 زن سالم با حداقل دو زایمان موفق و بدون سابقه ی سقط به عنوان گروه کنترل، مورد مطالعه قرار گرفتند. استخراج dna از لوکوسیت ها و با روش نمک اشباع، انجام شد. برای بررسی پلی مورفیسم های pai-1 (4g/5g) واکنش زنجیره ی پلیمراز انجام و حضور یا عدم حضور موتاسیون pai-1 (4g/5g) توسط روش pcr-rflp بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار spss ویرایش 18 و از آزمون مربع کای استفاده و ارزش احتمال 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه ی حاضر، برای بررسی پلی مورفیسم pai-1 (4g/5g)، فراوانی آلل موتانت 4g در زنان دچار سقط مکرر، 42% و در زنان گروه شاهد، 30% به دست آمد، که نشان دهنده ی افزایش معنی دار (012/0p=) الل4g در جمعیت بیمار نسبت به گروه کنترل بود (میزان خطر نسبی در جمعیت: 83/1). نتایج در مورد ژنوتیپ 4g/4g با فراوانی 17% در گروه بیمار، 5% در گروه شاهد و 006/0p= (میزان خطر نسبی: 63/4) نیز نشان دهنده ی افزایش معنی دار ژنوتیپ 4g/4g در گروه بیماران بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد خانم های دارای سقط مکرر، در مواجهه ی بیشتر با الل 4g و ژنوتیپ 4g/4g هستند. از این رو، بررسی وجود این جهش همراه با سایر عوامل مشکوک مثل mthfr، فاکتور 5 لایدن در بیماران مبتلا به سقط مکرر، توصیه می شود.
منابع مشابه
بررسی ارتباط پلیمورفیسم ژن مهارکنندهی فعال کنندهی پلاسمینوژن-1 (PAI-1) با سقط مکرر جنین
سابقه و هدف: منظور از سقط تکراری، وقوع 2 یا 3 بار سقط متوالی خود به خودی، قبل از هفته 20 میباشد. با توجه به شیوع حدود 5% سقط در زنان، اثرات مخرب روانی سقط بر زندگی خانوادگی افراد و اینکه علت بخشی از این سقطها مشکلات انعقادی است، در این مطالعه، پلیمورفیسم ژن مهارکنندهی فعالکنندهی پلاسمین-1 (PAI-1) مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن با سقط خود به خودی در بیماران ایرانی و گروه کنترل سالم مورد ...
متن کاملارتباط پلی مورفیسم ۴g/۵g در ژن مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن-۱ (pai-۱) با ترومبوز شریانی در عروق کرونر
چکید ه سابقه و هدف فاکتورهای مستعدکننده ارثی و اکتسابی متعددی برای ترومبوز شریانی که از بارزترین انواع آن انفارکتوس میوکارد است، مطرح می باشند. از جمله عوامل ژنتیکی مرتبط، می توان به پلی مورفیسم pai-1 4g/5g اشاره کرد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با بیماری های قلبی- عروقی ناشی از ترومبوز شریانی در عروق کرونری در افراد ایرانی بود. مواد و روش ها با طراحی یک مطالعه مورد-...
متن کاملرابطه ی سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین d و فاکتور مهار کننده ی فعال کننده پلاسمینوژن ۱ (pai-۱) در بیماران دیابتی نوع ۲
مقدمه: کمبود ویتامین d به عنوان یکی از علل افزایش دهنده ی خطر بیماری های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی مطرح شده، ولی سازوکار قطعی آن مشخص نیست. دخالت در سازوکارهای هموستاتیک و التهابی از علل احتمالی برای نقش کمبود ویتامین d در ایجاد بیماری های قلبی ـ عروقی است. از سوی دیگر افزایش سطح فاکتور مهارکننده ی فعال کننده پلاسمینوژن 1pai-1)) از موارد شناخته شده برای افزایش خطر بیماری های قلبی ـ عروقی د...
متن کاملچند شکلی ژنتیکی۴g/۵g در پروموتور ژن مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن-۱ در زنان با سابقه سقط های خود به خودی مکرر و افراد کنترل سالم
پیش زمینه و هدف: با افزودن و یا حذف یک گوانوزین (g) در پروموتور ژن مهار کننده فعال کننده پلاسمینوژن-1 چند شکلی ژنتیکی حاوی آلل های 4g و 5g ایجاد می شود. نتایج مطالعات اخیر نشان داده است حضور آلل 4g در ژن مهار کننده فعال کننده پلاسمینوژن-1 احتمال بروز بیماری های انسان را افزایش می دهد. با انجام این مطالعه، چند شکلی ژنتیکی 4g/5g در پروموتور ژن مهار کننده فعال کننده پلاسمینوژن-1 در زنان با سابقه س...
متن کاملبررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن های ace، pai-۱ و فاکتور انعقادی ۱۳ در سقط مکرر در بیماران ایرانی
زمینه و هدف: با توجه به شیوع حدود 5% سقط در زنان، اثرات مخرب روانی سقط بر زندگی خانوادگی افراد و اینکه علت بخشی از این سقطها مشکلات انعقادی است،در این مطالعه پلی مورفیسم ژن های مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن ـ1 (pai-1)، آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ace) و فاکتور انعقادی 13 (fxiii) مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن با سقط خودبه خودی در بیماران ایرانی و گروه کنترل سالم ارزیابی شد. روش بررسی: 12...
متن کاملارتباط پلیمورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 با سندروم سقط مکرر
چکید ه سابقه و هدف یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سقط مکرر، پلیمورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 است. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط این پلیمورفیسم با سندروم سقط مکرر به عنوان یکی از عوامل خطر ژنتیکی برای این سندروم بود. مواد و روشها در یک مطالعه مورد ـ شاهدی، از میان مراجعین بیمارستان بقیهاله و مرکز ناباروری ابن سینا، 30 زن با سابقه سقط مکرر خود به خ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
پژوهندهجلد ۱۸، شماره ۶، صفحات ۳۰۵-۳۰۹
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023